Blog Arşivi

Hakkımda

Fotoğrafım
İstanbul&Hatay, Türkiye
Sıradanlıkların muhalefetçileri...Ben mucizeye tapanlardanım.Gerçekleşmiyeceğini bile bile dünyanın her an her mekanında onu arayanlardanım.Bütün kayıplarım onun uğrunadır.Bütün varoluşlarım ona olan tutkumdandır.____________ Benim için müzik; uykularımdaki rüyalar gibidir. Sadece ben görürüm, hissederim, yaşarım, unuturum, hatırladıklarımı aktarırım, yorumlarım... Bazı rüyalar da gerçek olur... Müzik iyi ya da kötüdür, bir tercih yapmak ise hayattır.________________ Yani başka türlü birşey benim istediğim...

5 Ağustos 2009 Çarşamba

SİLÜET

Hayat ağırlığını koyduğu an
Yokluklar, piçlikler ve yetimliğinle devam etmek zorunda kaldığın an
Başını kaldırıp bir insan silüeti arasın
Bulamazsın
Çünkü artık ihtiyaç duyduğun kul değildir...
İnsanüstü bir şeydir.
Bu kadar yaşanmışlığı geçirebilecek varlık insan değildir
Hayatın tılsımını yeniden bulabilmek için...
Sadece benzetmeleri oynarsın insan suratlarında…
İhtiyacın olan şey ne bir insandır ne de tek insandır artık...
Belki de küçüklüğünden beri inandırıldığın peri masallarındaki peri silüetidir
Yitirilmiş çocukluklar
Dünyanın en büyük kaybıdır bu
Ölüm
Aşk acısı
Hiç bir şey ama hiçbir şey çocukluğunu yitirdiğin günlerden daha acı değildir.
Yetimliğin her gün sana kafa tutarak yüreğindeki boşluğu işaret ettiği an
Anlarsın ki
Artık her şey yalan…
Merak etmeyi bırakırsın yarınlarını
Yani işte o tılsım
Yaşamak için yanında olan şey
Silüet koydum ben adını onun
O ne bir insandır ne de tek insandır artık…
Yitirilmiş çocuklar diyarında…

Neler hissettiniz?