Blog Arşivi

Hakkımda

Fotoğrafım
İstanbul&Hatay, Türkiye
Sıradanlıkların muhalefetçileri...Ben mucizeye tapanlardanım.Gerçekleşmiyeceğini bile bile dünyanın her an her mekanında onu arayanlardanım.Bütün kayıplarım onun uğrunadır.Bütün varoluşlarım ona olan tutkumdandır.____________ Benim için müzik; uykularımdaki rüyalar gibidir. Sadece ben görürüm, hissederim, yaşarım, unuturum, hatırladıklarımı aktarırım, yorumlarım... Bazı rüyalar da gerçek olur... Müzik iyi ya da kötüdür, bir tercih yapmak ise hayattır.________________ Yani başka türlü birşey benim istediğim...

25 Mart 2009 Çarşamba

DALDAN 3 MELEK DÜŞTÜ
Aslında başlangıçları,yaşamları,öyküleri farklıydı ama sonları benziyordu.
Son...yada başlangıç...
Onların yaşadığı hayatlarda insani değerler yerçekimi kanununa uygun işliyordu.
Döngüde erdem yerçekimi kuvvetiyle yerle bir olmuştu.
Peki neden umadukları dünyayla karşılaştıkları dünya aynı değildi:(
Tanrının onlara verdiği herşeyi almaya çalışıyordu hayat onlardan bu yüzdendi yorgunluk kırgınlıkları hiç bitmiyordu....
Oysa istekleri aynıydı kendi iç huzurlarını başkalarında görmek
Ancak kendi huzurları tükenmeye başlayınca anladılarki dünya sadece onların göz renginde değilmiş....
Zaman geçtikçe kendileride değişmişti elbet durgunluk,kırgınlık,anlam taşımayan değersiz şeylere onlarda sahip olmuştu sonunda
1.melek:Aldığı kararla dünyadan arada sırada kaçıp,ruhuyla minik bir gezintiye çıkıyordu...
2.melek:Her yönden bağlıydı sağa,sola,yukarı,aşşağı hiç bir yere hiç bir şekilde hareket edmiyordu...:(
3.melek:Anlamsız bir yüz ifadesine sahipti artık.Yüzü soğuk,durağan,hissiz bakıyordu etrafa,hayattaki kıyametleri derinine işliyor ama rengini kimseye belli etmiyordu.
Günlerden belli bir gün değildi
Zamanlardan belli bir zaman değildi
Bir şekilde uçsuz bucaksız zamanın
uçsuz bucaksız senaryoların, içerisinde çırpınırken hayatın dalgalarıyla
3 melek birbirni gördü ve birden eski anlamlar yüklendi yüzlerine :)
Onların aralarındaki sır olarak kalıyordu
Kimseye kırgınlıklarından,korkularından,duygularından bahsetmiyorlardı artık...
Sadce dışarıda birbirlerinin yüzlerine baktıkları zaman kendileri olabiliyorlardı.
Hayata geldiklerinde yanlarında olanlar,tabular,insanların kötü enerjilerinden ancak yüreklerinde başka bir meleğin olduğunu düşünüp,hissedip yaşayabiliyorlardı.
Aynı savaştaydılar,aynı sonuçla ayrılmadılar
Herkesşn kendine göre bir öyküsü olacaktı elbet
ama bu üç melek artık farketmişlerdi birbirlerinin yüzlerini....
Farkındaydılar yine anlamsız,zamansız,bilinmeyen bir yerlerde kaybolacaklarını ama sıcak gülümsemeleri hep kalacaktı sonsuzluklarda....yüreklerinde...
Esinlendiğim canım arkadaşlarıma çok teşekkür ediyorum:)
Kahramanlar:Müge,Gülçe,ms SS
yazan:SOLMAZ SİN
6.13 am(25.03.2009/çarşamba)

Hiç yorum yok:

Neler hissettiniz?